Na een nacht met veel te weinig slaap, voor zowel ons als de kids, stonden we op en maakten we onszelf klaar om te gaan ontbijten. Dean voelde zich weer kiplekker dus dat was heel erg fijn!
We hadden een simpel ontbijtje in het hotel en eenmaal weer terug op de kamer kon Ro bellen naar El Monte, met de vraag hoe laat we de camper konden ophalen. We moesten om 12:00 uur uitchecken uit het hotel, en de camper zou tussen 13:00 uur en 16:00 uur klaar zijn. Met een beetje pech moesten we dus nog een paar uur zien te overbruggen. We zaten immers al in de buurt van El Monte en van een Avis kantoortje waar we de huurauto konden inleveren. Gelukkig bleek aan de telefoon dat we over een uurtje al de camper konden ophalen. Dat was super! We besloten om in te gaan pakken (we hadden voor 1 nachtje niet veel hoeven uit te pakken), en om na het uitchecken met de huurauto de camper op te gaan halen. Daarna achter elkaar aan te rijden om de huurauto in te leveren en om dan met de camper naar de Wallmart te rijden om boodschappen te doen. Onze eerste halte was dus het ophalen van de camper!

Toen we daar aankwamen zagen we hem al klaarstaan. Jeeee, wat een ding!!!
Maar eerst moesten we naar binnen om de papieren in orde te maken. Hierna werden we naar een kamer geleid waar we een 18 minuten durende instructiefilm moesten gaan bekijken. We hadden de kids hierover verteld dat papa en mama dan even heel goed moesten opletten zodat we precies weten hoe alles werkt in en aan de camper. Voor hun hadden we dan ook een iPad meegenomen zodat ze zich even konden vermaken. Dean vond de instructiefilm veel interessanter en heeft iedere minuut met volle aandacht bekeken. Jody en Dave waren keurig stil geweest met de iPad, dus dit gedeelte was goed gelukt! Hierna kregen we nog wat papierwerk en instructieboekjes, waarna we naar de camper gingen om nogmaals te horen en te zien hoe alles precies werkt. Het filmpje ging immers over een camper uit het jaar nul, dus inmiddels was er veel veranderd.

De kinderen waren super enthousiast om alles in en rondom de camper te gaan ontdekken. Wat resulteerde in Ro die alle uitleg kreeg van de man van El Monte, en ik, die de kindjes in de gaten hield en ervoor probeerde te zorgen dat ze niet overal aan de knopjes kwamen en bij ons in de buurt bleven. In de camper lagen een hoop dozen met daarin al het keukengerei en al het beddengoed, zodat we de camper hiermee konden inrichten.

Nadat we alle instructies en tips in ontvangst hadden genomen was het tijd om te vertrekken richting het Aviskantoortje. Ro reed met de camper voorop, en ik reed achter hem aan, met een hevig teleurgestelde en boze Dave, omdat hij persé meteen in de camper wilde zitten. De twee oudsten hadden al begrepen dat het nu even praktischer was om papa even wat rust te gunnen zodat ie ongestoord het eerste ritje met de camper kon rijden. Toen we bij Avis aankwamen dachten we te boffen, er waren geen mensen voor ons, maar er was ook niemand aanwezig achter de desk. Uiteindelijk resulteerde dit toch ook tot lang wachten, moesten we gauw nog even een plasrondje doen in de aangrenzende winkel, en besloten we de kids na heel veel gemopper maar gewoon rond te laten rennen door het Avis gedeelte. We stonden ten slotte nog steeds te wachten en de kids moesten nodig wat energie kwijt. Lekker rondrennen tussen stapels autobanden kon eigenlijk ook geen kwaad vonden we uiteindelijk. Het duurde zó lang!

Eindelijk werd het papierwerk mbt de huurauto afgerond en konden we op weg naar de Wallmart voor de boodschappen. Iedereen had inmiddels enorme honger en dorst, het was ook al 13:00 uur geweest, dus we besloten om tegenover de Wallmart bij de Burgerking te gaan eten. Dean en Jody vonden hun cheeseburger erg lekker. En vooral ook hun frozen fanta. Het kraanwater hier in Amerika smaakt erg naar chloor, dus dat lijkt ons niet echt gezond om te drinken, al zou het volgens de Amerikanen gewoon kunnen. Zij zijn er immers aan gewend. Wij houden het liever bij flessen water 🙂

Na de late lunch gingen we naar de Wallmart en deden we flink wat inkopen. Naast de gewone boodschappen moest er nog een autozitje voor Dave gekocht worden, wat ductape, poetsspullen, zaklamp, en nog wat meer handige dingetjes. Het shoppen duurde dan ook erg lang. Maar de kids waren desondanks heel lief. Na het shoppen stouwden we de camper vol om deze vervolgens op de plek van bestemming (KOA Denver West, Central City) uit te laden en ook onze eigen spullen een plekje te geven. Ook pakten we de keukenspullen uit zodat er spaghettti gemaakt kon worden.
Na het eten maakten we de bedden op. Dat was nog best een gepuzzel en iets waar we handigheid in moeten krijgen. Ondertussen vroegen de kids steeds wanneer ze alsjeblieft mochten gaan slapen, een zeldzaam fenomeen haha! Eenmaal alledrie in hun bedjes sliepen ze heel snel en hadden wij nog even tijd voor onszelf. Kon ik mooi even wat schrijven!

De volgende dag werden we rond 6:30 uur wakker en hebben we ontbeten in de camper. We zijn van plan om nog wat campingspullen te kopen zoals een inklapbaar tafeltje om buiten te kunnen zitten, met tafelkleed, en een houten plank om een constructie te maken voor het bovenste stapelbed. De kindjes kunnen er makkelijk uit vallen en dan vallen ze behoorlijk hard. Daar willen we dus eerst nog iets aan doen voordat er bovenin wordt geslapen. Vooralsnog is die plek niet noodzakelijk. We hebben boven de cabine een tweepersoonsbed, achterin een tweepersoonsbed, het onderste bed van het stapelbed en dan nog twee eenpersoonsbedden waarvan er eentje ontstaat door de bank om te klappen en de andere door de zithoek te veranderen. Plek zat dus!

Ik had navraag gedaan bij de receptie of er ergens in de buurt een soort bouwmarkt zit en dat bleek zo te zijn: ACE Hardware, niet ver rijden. Met de naam en plaats van de winkel dacht ik dat we er wel zouden komen, maar dit bleek lastiger dan gedacht.

Na het ontbijt reden we richting die hardwarestore. Al snel veranderde de geasfalteerde weg zonder enige waarschuwing in een grindweg. Het zag eruit als een weg die vaak bereden werd en keren kon niet meer. We moesten dus door. De mooie brede grindweg veranderde gaandeweg in een smallere, nog steeds, mooie grindweg. Daarna in een nog smallere, minder mooie grindweg. We gingen inmiddels extreem steil naar beneden op een weg die steeds minder op een weg begon te lijken. Maarja, keren kon niet. Je voelt hem waarschijnlijk al aankomen…op een bepaald punt begon er zelfs water over de weg te stromen, werd de weg amper zo breed als de camper is en zag het er niet goed meer uit. Ik ben vervolgens te voet op verkenning uit gegaan om te kijken of het haalbaar zou zijn. We hoefden immers nog maar 1,5 mile 😉 De ene bocht volgde de andere op, de weg werd er niet beter op. Dus het was geen optie om verder naar beneden te gaan. Gaandeweg hadden we sterk onze twijfels of we met de camper uberhaubt de steile bergweg terug op zouden kunnen komen. Zouden we op dag 2 van onze campertocht een takelwagen moeten regelen? Ojee..geen bereik met de telefoons! Dat zag er niet best uit. Maarja, een avontuur is het wel!

Gelukkig konden we bij de plek waar de weg echt te slecht was de camper met enige moeite wel keren. Met het stuur tussen de handen…de camper in de eerste versnelling gezet, de kids geïnstrueerd: we gaan nu rijden, we stoppen nergens voor dus hou je vast! Het gas werd ingetrapt en met enige vaart begonnen we aan de klim…ik denk niet dat deze camper ooit zo’n rit heeft meegemaakt..het was een extreme test die meteen onomstotelijk zou uitwijzen of wij alle keukengerei en dergelijken goed hadden opgeborgen en of de binnenkant van de camper echt goed vast zat. De camper was immers nog geen jaar oud…dus zo’n test kan geen kwaad 😉 Na ca 15 zeer spannende minuten, 1 gebroken kopje, wat open lades en een besmeurde camper, bereikten we gelukkig zonder verdere kleerscheuren een geasfalteerde weg. Pfoe…laten we hopen dat dit het meest extreme camperavontuur gaat zijn!

Uiteindelijk hebben we de hardwarestore niet meer kunnen vinden en besloten we maar terug te gaan naar de camping, waar we overigens voor 3 nachtjes hebben gereserveerd. Het is een kleine KOA campground met volledige hook-up zoals ze dat noemen. We staan aangesloten op water, elektra en riool, dus hoeven dit niet van de watertank en generator van de camper te gebruiken. Daarnaast beschikt de camping over een campingwinkeltje, een game-room, wc’s en douches en zelfs hot tubs. En is er voor de kids een speeltuintje. Alles wordt keurig bijgehouden. Afval kunnen we tot 21:00 uur ‘s avonds in de container kwijt. Omdat er hier zwarte beren zitten moet afval wat je na 21:00 uur hebt gemaakt in je camper bewaard worden tot de volgende dag zodat je het dan in de container kunt doen. We hebben een prachtig uitzicht vanuit de camper en hebben daarnaast ook al hele mooie eekhoorntjes, iets van prairie hondjes en ik geloof een kolibrie mogen bewonderen.

Morgen doen we nog wel een nieuwe poging voor de benodigde spullen maar voor vandaag was het genoeg avontuur! Het was lunchtijd en daarna heeft Dave zijn middagdutje gedaan terwijl ik met Dean en Jody naar het winkeltje ben gegaan waar ze voor een paar dollar iets mochten uitzoeken. Hierna hebben we nog even buiten levensgroot vier op een rij gespeeld en “cornhole” ik ben ff de Nederlandse term kwijt, pittenzak gooien ofzo. Daar was Dean erg goed in!
Daarna in de camper gegeten want buiten was alles nat na een paar flinke hoosbuien. We zitten op ruim 2000 meter hoogte en het weer is hier ontzettend veranderlijk. Het ene moment bloedheet en het andere moment stortregen. Al gauw was het bedtijd voor de kids en kon ik nog ff deze blog afschrijven 🙂