Het leven in en camper

Het leven in een camper is eigenlijk al routine. Het is ontzettend fijn dat je continu je ‘huis’ bij je hebt. Moet er iemand plassen? Dan stoppen we gewoon even. We moeten wel op tijd terug zijn voor het eten…dat probleem kennen we niet meer. Willen we eten, dan parkeren we ergens en eten we daar. Een heel vrije en stressloze manier van reizen. De kids zijn er ook al helemaal aan gewend. Het opstaan, naar bed gaan etc, alles is nu zo’n beetje routine. Het is nu zelfs zo dat één van de kids op een bed in slaap valt, waar wij langs nog even bezig zijn aan een tafeltje. Zo kunnen we als de kids in bed liggen volgende campgrounds zoeken, foto’s ordenen, blogs schrijven en het schoolwerk voorbereiden. Zelfs het douchen in de camper is, ondanks het minuscule formaat ervan, geen enkel punt. En als we met de camper even weg willen om bijv. iets te bezichtigen of boodschappen te doen, dan zijn we binnen 5 minuten vertrekklaar. Vooralsnog dus een uitstekende manier van reizen! Dean en Jody zijn gelijk met hun klasgenootjes in Nederland gestart met thuisonderwijs van de wereldschool. Met Dean deden we dat al een aantal maanden thuis, maar na een break zijn ze nu allebei iedere ochtend bezig met hun lesjes. Jody krijgt Nederlands en Ontwinkkelingsgebieden, Dean krijgt Nederlands, schrijven en rekenen.

Het enige waar we niet helemaal op voorbereid waren is het plannen van de campgrounds. We gingen er van uit, omdat we in het naseizoen zitten, dat het geen enkel probleem zou zijn om een campground te vinden. Dat lijkt helaas niet helemaal het geval. Vanuit onze eerste campground vlakbij Denver zijn we de route naar Yellowstone park gaan uitstippelen. Nu blijken vrijwel alle campgrounds in Yellowstone park volgens het ‘first come, first serve’ principe te werken. Op zich geen probleem. Totdat blijkt dat de laatste van de dag rond 06:30 in de ochtend een plek toegewezen krijgt. Er zijn dus mensen die vermoedelijk al voor 06:00 uur bij een camping komen aanrijden, om aan te sluiten in de rij om een plekje te bemachtigen. Gekkenwerk 🙂 Gewapend met die kennis hebben we daarom besloten eerst voor Yellowstone park een campground te zoeken, en daarna de route er tussenin te plannen. Na redelijk wat speurwerk en wat belletjes is het gelukkig allemaal gelukt.

De Rocky Mountains

De campground waar we als eerste stonden, ligt ten zuiden van de Rocky Mountains. Ik weet niet precies waar de rocky mountains beginnen en ophouden, maar ik vermoed dat we daar al in de uitlopers van de rocky’s zaten. Volgende halte: Estes Park. Een plaatjes ten oosten van Rocky Mountaints National Park wat gezien wordt als één van de toegangswegen tot de Rocky Mountains National Park. Voor het gemak proberen we nu op iedere reisdag gelijk een Walmart mee te pakken om boodschappen te doen. Zo breken we de lange reis, en hoeven we niet vanaf een camping met de camper er op uit om boodschappen te doen. Na deze stop, en nog een stop bij een speeltuintje, besloten we meteen de Trail Ridge Road te doen. Dat is een weg die vanuit Estes Park naar Rocky Mountain National park gaat en met een hoogte van ruim 3600 meter, één van de hoogste geasfalteerde wegen in Amerika is. Eenmaal in Rocky Mountains National Park kregen we het ene na het andere verbluffende vergezicht te zien. Langs kronkelige weggetjes reden we naar de ‘summit’ op ruim 3600 meter hoogte, terwijl Jo meer dan 100 foto’s schoot. We reden zelfs hele stukken letterlijk in de wolken. Iets waar Dean en Jody geen genoeg van konden krijgen. Uiteindelijk kwamen we tegen etenstijd aan op onze volgende camping: KOA Estes Park, een camping op een heuvel net buiten Estes park zelf. We werden met een golfkarretje naar onze plek geëscorteerd, waarna direct de uitgebreide speeltuin op de camping onveilig werd gemaakt. We verbleven 2 nachten (veeel te kort om de Rocky Mountains goed te verkennen!) op Estes Park, als tussenstop onderweg naar Yellowstone park. Daarna vervolgden we onze weg naar Douglas in Wyoming. En ik kan alvast verklappen dat we daar een garage nodig hebben gehad…maar daarover meer in de volgende blog 😉