Vandaag is de laatste dag op onze eerste locatie van onze wereldreis: Rawley Resort in Port Severn, Canada. Morgenochtend pakken we alles na het ontbijt in, en rijden we in een kleine 3 uur naar Niagara Falls. Er zijn nog wat leuke bezienswaardigheden op de route, die gaan we zo meteen nog even bekijken.

Onze eerste accommodatie is overigens prima bevallen. Het Lake House met 4 slaapkamers voldoet uitstekend en de Canadezen zijn open een vriendelijke mensen. Uiteraard horen ze aan ons accent direct dat we niet native Engels sprekend zijn, dus de vraag waar we vandaan komen hebben we zeer veel gehad, waarna al snel de wereldreis ter sprake kwam, waarvan ze alles wilden weten. Ik kan niet anders zeggen dan dat Canada ons ontzettend goed bevalt. Haast jammer dat we na morgen Canada alweer uit rijden. Iedere ochtend ontbijten we in het restaurant dat bij het resort hoort. Nouja, resort…als je een resort in bijvoorbeeld Turkije gewend bent, kan je hier niet van een resort spreken. Het is zeer kleinschalig, maar dat heeft zeker zijn charme.

Na het in ontvangst nemen van het menu voor het ontbijt werden we voor het eerst geconfronteerd met een klein cultuurverschil. Uiteraard wisten we wel dat we eerder een Amerikaans/Engels ontbijt konden verwachten, maar om te zien dat je kunt kiezen uit blueberry pancakes, best zware omeletten of een traditioneel Canadees ontbijt, drukt je toch met de neus op de feiten. Maar wel in positieve zin! Dean en Dave vonden het prachtig dat ze pannenkoeken konden kiezen, Jody koos voor een ‘fruit plate’ en Jo en ik namen ieder een omelet met 2 toppings. Nu is voor ons doen een two egg omelet als ontbijt al redelijk stevig, maar de Canadezen verzinnen er dan ook nog een bult gebakken aardappelblokjes bij! (die overigens erg lekker gekruid waren). Gelukkig is het ontbijt hier rond 14:30 Nederlandse tijd, dus we aten het eigenlijk best eenvoudig weg.

Verder is het weer hier fantastisch geweest, hebben de kids lekker kunnen spetteren in het zwembad en hebben we vandaag een boottocht gemaakt in Georgian Bay op de Miss Midland. Deze cruise duurde ca 2,5 uur en voerde langs een aantal highlights van Georgian Bay. Op zich best een aardige tocht, alleen duurde het voor de kids eigenlijk iets  te lang. Na het zoveelste eiland en de zoveelste speedboot was het voor hun eigenlijk wel genoeg. Maar we hadden een tas vol lekkers meegenomen, dus ook dat is helemaal goed gekomen 🙂

Het enige wat nog niet helemaal wil lukken is het wennen aan het tijdverschil. Vooral de kids hebben hier nog last van. Hoewel we ons strikt aan het dagritme volgens de lokale tijd houden, zijn de kids al rond 04:00 uur wakker, en lopen ze de hele dag met een zichtbaar vermoeid gezicht. Zo rond 17:00 uur storten ze helemaal in, en hebben ze zelfs geen energie meer over om te keten. Het resultaat is dat we tijdens het avondeten al geregeld spontane complimentjes gehad hebben dat we zulke lieve, rustige en goed gemanierde kinderen hebben. Welk deel er aan de jetlag ligt laten we voor nu maar even in het midden 🙂

Ja, hoe bevalt het nu…die wereldreis. Hoewel het nog kort is, bevalt het ons uitstekend. Eigenlijk voelt het nu vooral nog als een normale vakantie. Over 2 weken zijn we in Denver waar we de camper ophalen. Dan begint het nieuwe leven misschien pas echt. We gaan dan starten met school, en ontstaat er waarschijnlijk een meer normaal ritme.

Dus, nu gaan we de tassen alvast inpakken, zodat we morgen op tijd weg kunnen, rijden we morgen naar Niagara Falls (Canadese kant). De dag erop rijden we alweer verder en staat er voor onze begrippen een monsterrit van bijna 600km naar Lake Placid op het programma. Hoewel Google Maps aangeeft dat het ca 6 uur rijden is, waarschuwde een local dat het ook gerust 8 uur kan duren. We gaan het vanzelf zien en het zal ook allemaal wel goed komen.

Dat was het voor nu, tot de volgende blog 🙂